Znajdujący się na cmentarzu komunalnym w Nowym Wiśniczu (kwatera: III, rząd: 11, miejsce: 38) grób Stanisława Podgórskiego nie będzie zlikwidowany.
12 lutego 2019 r. do Towarzystwa Miłośników Wiśnicza wpłynęło pismo z Urzędu Miejskiego w Nowym Wiśniczu w sprawie wyrażenia opinii na temat osoby byłego dyr. Państwowego Liceum Technik Plastycznych (1948-58) – Stanisława Podgórskiego oraz jego zasług dla wiśnickiej ziemi. Prośba skierowana została w związku z możliwością uznania grobu śp. Stanisława Podgórskiego za grób historyczny.
Poniżej przedstawiamy pełne stanowisko TMW:
Nowy Wiśnicz, dnia 20.02.2019r.
Szanowna Pani
mgr Małgorzata Więckowska
Burmistrz Nowego Wiśnicza
W odpowiedzi na pismo z dnia 12. 02. 2019 skierowane do TMW w sprawie możliwej likwidacji grobu śp. Stanisława Podgórskiego Zarząd uważa, iż zasadnym jest zachowanie i otoczenie opieką grobu nie tyle ze względu na historyczność nagrobka ile ze względu na postać Stanisława Podgórskiego, artysty malarza, pedagoga, człowieka wielce zasłużonego dla Ziemi Wiśnickiej, jego instytucji i organizacji (Liceum Plastyczne, Towarzystwo Miłośników Wiśnicza). Życie i działalność Stanisława Podgórskiego szczególnie zasługują na zachowanie w naszej pamięci.
Poniżej podajemy biogram Stanisława Podgórskiego opracowany na podstawie informacji ogólnie dostępnych w internecie oraz materiałów archiwalnych TMW.
***
Stanisław Podgórski urodził się 29 grudnia 1882 roku w Kałuszu koło Stanisławowa gdzie rozpoczął naukę w szkołe ludowej a następnie w gimnazjach w Stanisławowie i Drohobyczu. Studia artystyczne odbył w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod opieką Floriana Cynka, Leona Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego. Artysta, dzięki uzyskaniu stypendium im. Jana Matejki i stypendium Galicyjskiego Wydziału Krajowego, wyjechał do Paryża gdzie studiował w Akademii Colarossi.
Jako przedstawiciel szkoły pejzażowej Jana Stanisławskiego, malował pejzaże tatrzańskie, zimowe krajobrazy, ale także widoki miejskie, portrety, kwiaty. Podczas pobytu we Francji tworzył również krajobrazy z Bretanii. Charakterystyczne dla artysty było malowanie w plenerze, zwykle na dużych płótnach. Stanisław Podgórski od 1926 był kierownikiem artystycznym Domu Sztuki we Lwowie, członkiem Towarzystwa Artystów Polskich – „Sztuka” i Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Debiutował w trakcie studiów w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Aktywnie udzielał się w życiu wystawienniczym.
Jego indywidualne wystawy miały miejsce wielokrotnie w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, a także w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczestniczył również w ekspozycjach Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków, Instytucie Propagandy Sztuki, wystawach we Lwowie, Poznaniu, Mińsku, Budapeszcie, Hagenbundzie czy Pittsburgu w Instytucie Carnegie (został mianowany członkiem Wydziału Sztuk Pięknych tamtejszego instytutu). Na przełomie 1911 i 1912 roku pracował jako nauczyciel malarstwa pejzażowego w Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej w Krakowie. Artysta odbył liczne podróże, m. in. do Włoch, Szwajcarii, Szwecji, Niemiec, Rosji. Większość prac artysty zaginęła w trakcie II wojny światowej. W 1948, po 6 latach w ZSRR jako „reparyjant” przyjechał i zamieszkał w Nowym Wiśniczu i przez okres dziesięciu lat (1948-1958) pełnił funkcję dyrektora Państwowego Liceum Technik Plastycznych. Był jednym z założycieli Towarzystwa Miłośników Wiśnicza (1959). Zmarł w 1964 roku, spoczywa na cmentarzu w Nowym Wiśniczu. Prace artysty znajdują się w Muzeach Narodowych w Krakowie, Warszawie i Wrocławiu, a także m. in. w Muzeum Okręgowym w Bielsku-Białej, Muzeum Okręgowym w Toruniu.
Za Zarząd,
Prezes TMW
Stanisław Domański