Stanisław Podgórski urodził się 29 grudnia 1882 roku w Kałuszu koło Stanisławowa gdzie rozpoczął naukę w szkołe ludowej a następnie w gimnazjach w Stanisławowie i Drohobyczu. Studia artystyczne odbył w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod opieką Floriana Cynka, Leona Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego. Artysta, dzięki uzyskaniu stypendium im. Jana Matejki i stypendium Galicyjskiego Wydziału Krajowego, wyjechał do Paryża gdzie studiował w Akademii Colarossi.
Jako przedstawiciel szkoły pejzażowej Jana Stanisławskiego, malował pejzaże tatrzańskie, zimowe krajobrazy, ale także widoki miejskie, portrety, kwiaty. Podczas pobytu we Francji tworzył również krajobrazy z Bretanii. Charakterystyczne dla artysty było malowanie w plenerze, zwykle na dużych płótnach. Stanisław Podgórski od 1926 był kierownikiem artystycznym Domu Sztuki we Lwowie, członkiem Towarzystwa Artystów Polskich – „Sztuka” i Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Debiutował w trakcie studiów w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Aktywnie udzielał się w życiu wystawienniczym.
Jego indywidualne wystawy miały miejsce wielokrotnie w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, a także w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczestniczył również w ekspozycjach Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków, Instytucie Propagandy Sztuki, wystawach we Lwowie, Poznaniu, Mińsku, Budapeszcie, Hagenbundzie czy Pittsburgu w Instytucie Carnegie (został mianowany członkiem Wydziału Sztuk Pięknych tamtejszego instytutu). Na przełomie 1911 i 1912 roku pracował jako nauczyciel malarstwa pejzażowego w Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej w Krakowie. Artysta odbył liczne podróże, m. in. do Włoch, Szwajcarii, Szwecji, Niemiec, Rosji. Większość prac artysty zaginęła w trakcie II wojny światowej. W 1948, po 6 latach w ZSRR jako „reparyjant” przyjechał i zamieszkał w Nowym Wiśniczu i przez okres dziesięciu lat (1948-1958) pełnił funkcję dyrektora Państwowego Liceum Technik Plastycznych. Był jednym z założycieli Towarzystwa Miłośników Wiśnicza (1959). Zmarł w 1964 roku, spoczywa na cmentarzu w Nowym Wiśniczu. Prace artysty znajdują się w Muzeach Narodowych w Krakowie, Warszawie i Wrocławiu, a także m. in. w Muzeum Okręgowym w Bielsku-Białej, Muzeum Okręgowym w Toruniu.
